Dag 22 en 23 Laatste dag Miami en terug naar huis....

En dan is nu toch echt de laatste vakantiedag aangebroken.....
We slapen tot 8 uur, half 9 en gaan voor de laatste keer in het hotel ontbijten. Max weer cereal, Sofie wil graag bagels en Michiel en ik kiezen deze keer het buffet. Het aanbod is niet heel uitgebreid maar zo kunnen we nog een laatste keer pancakes, french toast en scrambled eggs eten. Voor Max neem ik nog wat bacon mee van het buffet (z'n nieuwe favoriet deze vakantie) en voor Sofie een muffin.

Na het ontbijt gaan Max en Michiel nog een laatste keer zwemmen en gaan Sofie en ik onze spullen verzamelen.

Het is even passen en meten, schone kleren, vuile was, nieuwe aankopen maar het past prima. Met onze nieuwe kofferweger checken we het gewicht en dat valt reuze mee, 23, 24 en 18 kilo. En dat terwijl we 4 keer 35 kilo mogen meenemen! Goed gedaan dus. Als we iets na 12 uur bijna klaar zijn om de kamer uit te gaan worden we gebeld, of we niet vergeten zijn dat we om 12 uur moeten uitchecken ;-)

We checken uit, pakken de auto in en tegen half 1 zijn we op weg naar Sawgrass Mills mall. Het is ongeveer 45 minuten rijden. Nog voordat we Miami Beach uitrijden zien we boven Miami een enorm donkere lucht hangen. Als we beter kijken zien we de ene na de andere bliksemflits aan de hemel. Het is een heel mooi gezicht. Maar het is wel duidelijk dat we daar door heen zullen gaan rijden. Een kwartier later vallen de eerste druppels. En meer. En nog meer. Het is echt een enorme wolkbreuk. De ruitenwissers kunnen het nauwelijks aan en we rijden met alle andere auto's heel langzaam. Tien minuten later hebben we het ergste gehad en kunnen we weer wat zien. Maar het blijft tot Sawgrass Mills regenen.

Als we aangekomen zijn bij het winkelcentrum blijkt de temperatuur ruim 10 graden gezakt en is het heel aangenaam buiten. Het winkelcentrum is enorm groot en door het natte weer ook erg druk. We slenteren wat rond en belanden bij de build-a-bear-shop. Je kunt daar een knuffel uitzoeken die je naar wens kan laten vullen en vervolgens kan aankleden. Sofie en Max zouden er het liefst meteen een uitkiezen. Er is een aanbieding van 30 dollar maar dat vinden ze allebei toch iets te duur. We lopen weer verder.

Na een uurtje merken we dat we toch eigenlijk ook wel een beetje shop-moe aan het worden zijn. We zien veel winkels die we in de andere winkelcentra ook al gezien hebben. Tijd voor een beetje suiker dus. We kopen pretzels en cola en een half uurtje later zijn we weer wat opgeknapt. We kunnen weer door. Als we het winkelcentrum door zijn vertellen Sofie en Max dat ze iets bedacht hebben. Ze willen ieder 15 dollar bij elkaar leggen en dan samen een beer uitzoeken in de build-a-bear-shop. Prima plan, we hebben toch nog even de tijd. Michiel en ik besluiten nog een laatste donatie te doen en ook de helft bij te leggen, dan kunnen ze allebei een eigen knuffel uitzoeken. Ze zijn helemaal blij. Max weet meteen dat hij Scrat wil van Ice Age. Sofie twijfelt nog even maar kiest dan toch een heel lief konijn uit. Nog een setje Amerikaanse kleren en klaar zijn ze. Nou ja klaar, het vullen van de knuffels is nog een hele happening. Ze moeten helpen de machine te bedienen, als de vulling klaar is moet er nog een hartje uitgezocht worden dat Sofie en Max even op hun eigen hart moeten drukken en dat vervolgens binnenin de knuffel gestopt wordt voordat de laatste naad dichtgeknoopt wordt. Eigenlijk mogen ze ook nog een geboortecertificaat maken maar daar hebben we geen tijd meer voor. Een half uur later staan we weer buiten.

Tijd om naar de auto te gaan en richting vliegveld te rijden. Strak op tijd rijden we om half 6 Miami International Airport op. Alamo is snel gevonden en het afleveren van de auto gaat heel snel en efficiënt. Van daaruit gaan we met een monorail naar de vertrekhal. Halverwege de rit valt Max en Sofie op dat er helemaal geen chauffeur voorin zit! Het blijkt een onbemand treintje, heel grappig.

We zijn 20 minuten te vroeg bij de incheckbalie en gaan alvast in de rij. Als de balie 30 minuten later open gaat zijn we bijna als eersten aan de beurt. Bij de douane staat geen rij dus we lopen binnen no-time richting gate.

We kiezen wat stoelen uit en halen wat te eten. Er is niet veel keus, Burger King, Pizzahut of sandwiches. Dan maar sandwiches. Het haalt het niet bij de andere avondmaaltijden maar goed, we hebben iets in onze buik. We brengen de rest van de tijd door met wat zitten, rondlopen en kletsen.

Uiteindelijk mogen we boarden en precies op tijd vertrekt het vliegtuig om 21.30 uur. Op naar Nederland. We zijn nog niet meteen moe en kijken eerst nog een filmpje. We krijgen zelfs nog een avondmaaltijd. Omdat het ritme zo toch volledig in de war gaat nemen we nog maar wat, je weet maar nooit wanneer je weer iets eet. Max slaapt als eerste. Daarna proberen ook wij te slapen. We installeren ons met de 'nightkit', een kussentje, dekentje, sokken en zelfs een ding voor over onze ogen. Maar het is best lastig een prettige houding te vinden. We slapen allemaal korte slaapjes. Sofie en Max vinden het erg grappig als ik uiteindelijk in slaap val met m'n kussentje voorover op het tafeltje. Alles bij elkaar slapen we maximaal 3 uur. Zo'n twee uur voor de landing geven we het op. Toch gaat de vlucht best snel en om 20 over 12 Nederlandse tijd landen we op Schiphol. Nog even de bagage ophalen en onze taxi staat al klaar. Om 14.00 zijn we weer in Den Haag.

Om de verleiding te weerstaan even onze ogen dicht te doen regelen we snel een lunch en gaan we daarna meteen de koffers uitpakken. Zo snel mogelijk weer in het Nederlandse ritme is waarschijnlijk het beste. Gelukkig mogen we vanavond vroeg naar bed!

En wat hebben we een supervakantie om op terug te kijken! Deze vakantie zullen we niet snel vergeten. Het warme weer, de prachtige zee en stranden, de bijzondere dieren die we in het wild gezien hebben, de Amerikaanse 'cultuur' en nog veel meer. Het is absoluut voor herhaling vatbaar!
Voorlopig kunnen we nog lang nagenieten, ik heb rond de 1500 foto's gemaakt. Dat wordt nog een flinke uitzoekklus de komende dagen....

Dit is dus het laatste berichtje van het blog. Iedereen die meegelezen heeft, bedankt! Hoewel ik het blog vooral voor onszelf heb gemaakt is het extra leuk als je weet dat het ook door anderen gelezen wordt.

Dag 21 Miami: Little Havana, Bayside Marketplace en Ocean Drive by night

Op Michiel na hebben we vanmorgen behoorlijke moeite met opstaan. De koek is een beetje op. We hebben al zoveel leuke dingen gedaan en gezien! We zijn een beetje uitstap-moe en zelfs een beetje zwem-moe (op Max na). Bijna 6 dagen Miami is bij nader inzien wel wat veel met deze temperaturen. Ik merk ook dat mijn energienivo waar het deze vakantie boven verwachting goed mee ging nu toch echt even aan het terugzakken is.
Maar goed, we hebben nog ruim anderhalve dag voor de boeg en komen hier voorlopig niet meer terug, dus we peppen onszelf op om er weer een leuke dag van te maken. Wel gunnen we onszelf wat rust en doen we lekker langzaam aan.

We doen zelfs zo lang over het opstaan dat we na ontbijttijd beneden zijn, na 11.00 uur dus. We lopen door naar het 'zuster'-hotel schuin tegenover en gaan daar lekker in de schaduw zitten. We bestellen de uitgebreide French toast voor Max en mij (wentelteefjes voor mij en de bijbehorende eieren met bacon voor Max) het bijgerecht French toast voor Sofie en oatmeal voor Michiel. Sofie, Max en ik hebben de grootste lol als Michiel in zijn beste Engels vraagt of ze wel 'fresh' cappucino hebben. Er staat een mega-profi koffiemachine vlak achter hem...

Tot onze verbazing krijgt Sofie even later een bak frietjes voor haar neus. De serveerster heeft blijkbaar 'French fries' verstaan in plaats van mijn 'French toast as a side'... Gelukkig is het geen probleem en neemt ze de frietjes weer mee terug. Friet als ontbijt, nee toch maar niet!

Na het ontbijt lopen we door naar de auto. Michiel wil graag nog even naar Little Havana, een wijk waar veel Cubanen wonen. Omdat ik geen puf heb om in de zon te lopen hebben we afgesproken er even door heen te rijden en alleen als het heel leuk is uit te stappen.

Volgens de Capitoolgids is 8th street, ofwel 'Calle Ocho' the place to be in Little Havana. Om daar te komen rijden we door een woonwijk die er erg vervallen en wat armoedig uit ziet. Dit is weer een heel andere kant van Miami. De Calle Ocho zelf is niet heel bijzonder, hooguit veel Spaanse teksten op winkelruiten en posters, een paar dominoënde oude mannetjes in een heel klein parkje en dat is het eigenlijk wel. Wel leuk om te zien maar voor ons niet leuk genoeg om rond te lopen.

We besluiten door te rijden naar Bayside Marketplace, een openlucht winkelcentrum in downtown Miami. Dit is een winkelcentrum waar veel toeristen heen gaan en waar ook alle boten vertrekken voor tochtjes langs de huizen van beroemde bewoners. We rijden tussen alle wolkenkrabbers door en parkeren de auto in een garage bij Bayside Marketplace. Het winkelcentrum is wel aardig, het ligt mooi aan het water en het is er niet al te druk. Qua winkeltjes doet het wat denken aan Tin city in Naples, een aantal gewone winkels en veel souvenirwinkeltjes. Sofie slaagt dan ook eindelijk voor haar laatste souveniertjes. Er is ook een kerstwinkel, wel grappig zo midden in de zomer.

Tegen twee uur hebben we het toch wel weer gezien. We gaan even afkoelen bij de Starbucks en drinken en eten meteen wat. We lopen nog even de laatste rij winkels langs en gaan weer terug naar de auto.

Rond drie uur zijn we weer terug bij het hotel. We parkeren lekker luxe bij het hotel deze keer, dat scheelt zowel nu als morgen een wandeling, dat is wel zo handig morgen met alle koffers. Gelukkig is er nu wel plek.

Terwijl Max en Michiel een duik in het zwembad nemen relaxen Sofie en ik op de hotelkamer. Ook dit is vakantie, lekker lui op bed iets voor jezelf doen! Ik begin met het verslag en Sofie kijkt Spangas via YouTube. Om half 7 zijn de mannen weer terug en als ook zij klaar zijn gaan we op pad voor het avondeten.

We willen nog een laatste keer op Ocean Drive eten en kiezen deze keer een restaurant waar we hamburgers kunnen eten. We stellen allemaal onze eigen burger samen, je kan alles kiezen, soort vlees, soort brood, soort kaas, beleg en saus. Ze smaken prima.

Na het eten lopen we nog een keer Ocean Drive af. Het is nu een paar graden koeler dan overdag dus dat scheelt.

Veel hotels zijn nu mooi verlicht en ik doe nog een poging mijn geheugenkaart vol te krijgen.

Het is volle maan, lastig om te vangen op de foto maar erg mooi om te zien tussen de palmen door.

We lopen weer terug, nog even langs de Starbucks, en dan naar het hotel. Tegen 22.00 uur zijn we terug. Ik maak het verslag af en we kijken nog even TV. Dan beginnen we aan onze laatste nacht hier.

Morgen is echt onze allerlaatste dag in Florida. Een week geleden moesten we er nog niet aan denken om al naar huis te gaan. Maar nu hebben we daar eigenlijk ook wel weer zin in. Het is mooi geweest zo. Stiekem hebben we zelfs wel even zin in wat minder warm weer. Daar heb ik nog wel een beetje een dubbel gevoel over want ik weet zeker dat zodra we thuis zijn, we zullen verzuchten dat het zo heerlijk was elke dag mooi weer en drie weken lang op slippers lopen ;-)

Maar we hebben nog een echte laatste dag want we vliegen morgenavond pas om 21.30 Amerikaanse tijd.
Morgenochtend nemen we rustig de tijd om de koffers in te pakken en om misschien nog een laatste duik in het zwembad te nemen. 's Middags willen we nog even naar Sawgrass Mills, een overdekt winkelcentrum ten noorden van Miami. Van daaruit rijden we dan richting vliegveld. Het verslag van de laatste dag en terugreis komt uit Den Haag, dat zal wel zondag worden denk ik. Zo, en nu naar bed!

Dag 20 Miami: South Beach

Je kunt natuurlijk niet in Miami South Beach zitten zonder naar Miami South Beach te gaan.... Sterker nog, waarschijnlijk is dat de meest voor de hand liggende daginvulling van de meeste vakantiegangers hier want voor andere activiteiten (behalve shoppen) is het veel te warm.

Vandaag staat er dus strand op het programma ook al hebben Sofie en Max daar eigenlijk niet zo'n zin in.

Maar eerst wakker worden en opstaan! Dat gaat best goed vandaag. Tussen 8 en half 9 zijn we allemaal wakker en rommelen we lekker op de kamer. Sofie en ik voelen ons minder slap dan gisteren, erg fijn.

We facetimen even met Jeroen en Cristel die in ons huis logeren en zo waar, het huis staat er nog. Eva vindt het heel leuk ons te zien en zwaait enthousiast. Sofie wil graag de konijntjes nog even zien en die blijken gelukkig nog niet op de barbecue beland te zijn. Opa en oma zijn er ook, gezellig!

We ontbijten weer in het hotel. Vandaag zijn de bagels op en doen we het met toast en fruit (en cereals voor Max). Na het ontbijt vragen we nog even bij de balie of Max z'n tweede knuffel al is gevonden maar helaas, ze zijn nog aan het zoeken.

Als we op onze kamer de strandspullen aan het verzamelen zijn wordt er geklopt en staat de manager housekeeping voor de deur, met knuffelrog! Gelukkig, alle knuffels zijn weer terecht, we kunnen weer gerust slapen.

We wandelen naar het strand en huren twee bedjes en een parasol. Met een bon van het hotel kost dit 10 dollar, zonder bon had dat ons 30 dollar gekost dus dat scheelt.

Het strand is hier totaal anders dan aan de golfkust, heel breed en heeeeeeeeel lang. Grote flats achter het strand en heel veel mensen. Hier zit iedereen dus. Maar omdat het strand zo groot is heb je daar geen last van. De zee is ook hier heel mooi van kleur, tropisch groen en blauw.

Max en ik duiken meteen het water in en tot onze verrassing is het water hier kouder! Een paar graden weliswaar maar het voelt echt frisser aan, heerlijk. We houden het lang vol. Vlak voor de kust ligt een grote zandbank waar we naar toe zwemmen en vervolgens verder spelen. Als ik er uit ga gaat Michiel er in en zo wisselen we elkaar een paar keer af. Max blijft de hele tijd in het water.

Sofie heeft vandaag geen zin in zwemmen en vermaakt zich prima onder de parasol met een tijdschrift.

We knabbelen nog wat zoute pretzeltjes weg en houden het vol tot een uur of drie. Dan is ook het derde flesje water op en willen we afkoelen in de airco van het hotel.

We lopen terug, springen even onder de douche en doen dan ons relax-ritueel: verslag maken, muziek luisteren en lezen. Deze keer in de lobby van het hotel want onze kamer wordt net schoongemaakt. Na een uurtje relaxen we in onze kamer verder.

Als we honger beginnen te krijgen lopen we naar Lincoln Road waar we gisteren heel veel restaurants hebben gezien. We belanden bij een Italiaan waar de pizza's heel lekker maar de pasta's niet super blijken te zijn. We wandelen op ons gemakje terug naar het hotel waar we vandaag redelijk vroeg terug zijn. Ook wel eens een keer lekker. Ik zet alvast het verslag online, we lezen wat en kijken nog wat TV. Vermoedelijk gaat de lamp op tijd uit. We hebben een heerlijke rustdag gehad.

Morgen onze laatste hele dag in Florida :-(

Dag 19 Miami: Coral Gables

Zo. Vandaag doen we even een tandje terug. We waren toch wel erg moe gisteren. Bovendien hebben Sofie en ik toch iets van een virusje opgelopen, we voelen ons allebei wat gammeltjes, in de verte zelfs een tikkeltje grieperig... Nu maar hopen dat dat niet doorzet.

We slapen lekker uit en pas tegen half 11 lopen we naar beneden. We gaan er eigenlijk al vanuit dat we niet in het hotel kunnen ontbijten maar zowaar, er is ontbijt! Das toch wel makkelijk. We nemen een simpel ontbijt: sapje, bagels, en voor Max een cereal. Het smaakt prima.

Met de Capitoolgids in de hand lopen we daarna naar het terras van het hotel om in de schaduw te bekijken wat we vandaag willen doen. Geen lange wandeling vandaag in ieder geval!
In de gids staat een autorit beschreven door Coral Gables, een van de rijkste wijken van de VS. Dat lijkt ons wel wat, lekker lui in de auto met airco de toerist uithangen.

Tegen 12.30 zitten we in de auto. We hebben de verplichte 10 minuten wandeling naar de parkeergarage in de brandende zon overleefd ;-)

Sofie voelt zich niet super, ze heeft een paracetamol op en gaat lekker liggen in haar autostoel. De TomTom geeft aan dat het 15 minuten rijden is dus dat valt mee. Onderweg hebben we weer een mooi uitzicht op de skyline van Miami.

Als we in Coral Gables aankomen starten we met de route uit de gids. Coral Gables is ontworpen door George Merrick. Het was zijn droom een nieuwe stad te ontwerpen waarbij de architectuur deels Spaans en deels Italiaans moest zijn. Zo is bijvoorbeeld een toegangspoort een kopie van de poort van Granada.

Het is een groene wijk met veel bomen en mooie grote huizen. De meest opvallende gebouwen waar we langskomen zijn de Alhambra watertoren, de Venetian Pool en het Biltmore hotel.

We kijken even door het hek van de Venetian Pool wat een prachtig openlucht zwembad is, maar het is er zo druk dat ik er geen leuke foto's van kan maken.

Ondertussen komen we door wijken met namen als French city village, Dutch South African village, Chinese village en French Normandy village. Alleen in de laatste twee wijken is het type huizen echt herkenbaar.

Een uur later zit de rondrit erop, toch best leuk om te zien.

Onderweg naar het hotel rijden we nog even langs een Target. Sofie had daar een mooie koptelefoon gezien die ze graag wil kopen. Dan kunnen we meteen weer even wat water en snacks inslaan.
Rond half 3 zijn we geparkeerd en lopen we de Target binnen. We stoppen eerst bij de Starbucks om even ons energienivo op pijl te brengen. De koffie, icetea, very berry hibiscus (nieuw drankje, vindt Max erg lekker!) en de cake smaakt goed. Daarna vermaken we ons ruim een uur in de Target (heerlijk toch dit soort winkels!) en staan om 16.15 uur weer buiten.

Tegen vijfen zijn we weer terug in het hotel. Om daar de vervelende ontdekking te doen dat er twee knuffeltjes van Max kwijt zijn.... We zoeken de hele kamer af en kunnen niets anders dan concluderen dat de knuffels met het wisselen van het beddengoed per ongeluk met de vuile was zijn mee gegaan. We lopen naar beneden om bij de receptie te vragen of de knuffels nog teruggevonden kunnen worden en de mevrouw geeft aan dat ze housekeeping zal bellen en het nog laat weten.
Tien minuten later wordt er op de deur geklopt en staat er iemand met een knuffel voor de deur, gelukkig! Als ik vraag of ze de ander ook gevonden heeft blijkt dat ze niet doorgekregen had dat er nog een kwijt was. Ik leg uit dat we nog een zwart-witte rog missen (inderdaad, het souvenir van Max uit Seaworld) en ze zegt dat ze verder gaat zoeken. Nu maar hopen dat ze die ook nog vinden. Max is er gelukkig heel relaxed onder dus maken we er verder geen drama van.

Michiel en Max gaan nog even zwemmen en Sofie en ik rusten lekker uit op de hotelkamer. Ik maak alvast een begin met het verslag en Sofie probeert YouTube-filmpjes te kijken met haar nieuwe koptelefoon op. Probeert, want de internetverbinding is hier erg instabiel.

Om een uur of zeven wordt het tijd om op pad te gaan voor het avondeten. Het wordt deze keer sushi in een restaurant dichtbij het hotel, op Collins avenue. Zelfs Max heeft daar deze keer zin in. We zitten er zoals iedereen hier in Miami doet, op het terras, aan een drukke straat met vrij harde muziek op de achtergrond. Het begint inmiddels te wennen.

De sushi is echt heel goed, veel beter dan in Naples. Duidelijk vers gemaakt ter plekke. Een uurtje later is het eten al weer op en lopen we voor een toetje nog even de hoek om, Lincoln road op. De temperatuur is zo 's avonds een stuk prettiger, nog steeds heel warm maar niet te. We slenteren wat tussen een hoop mensen door en pikken ondertussen nog een frozen yoghurt voor Max op en een McFlurry voor Sofie.

Om een uur of half 10 zijn we alweer terug bij het hotel. Nog even het verslag afmaken, een beetje Olympische spelen kijken en daarna op tijd slapen.

Dag 18 Miami: Ocean drive en Aventura mall

Het duurde toch nog wel even voor we sliepen gisteravond. Het slapen gaat al weer iets beter maar we zijn wel vroeger wakker hier. Rond half 8 zijn Michiel en ik wakker, Max tegen achten en Sofie om half 9.
Na kort overleg besluiten we om vanochtend eerst Ocean drive af te lopen en dan vanmiddag als het nog warmer is naar een overdekte mall te gaan.

Ook onze tweede poging om in het hotel te ontbijten mislukt. Als we om 9.15 beneden komen staat er op een bord dat het ontbijt vandaag pas vanaf 9.30 geopend is. Ben benieuwd wat er morgen op het bord staat...

Dan maar plan B: we lopen meteen door naar Ocean Drive en ontbijten onderweg bij de Starbucks. Bij de Starbucks zijn we net op tijd, na ons staat er een enorme rij. We eten bagels, muesli, een broodje ei en drinken koffie en water. Om kwart over 10 staan we weer buiten, klaar voor de wandeling. Omdat het voor Sofie en Max niet de leukste uitstap is spreken we af dat we maximaal een uur zullen lopen, een half uur heen en een half uur terug, dat moet te overzien zijn. Gelukkig is het bewolkt en lopen we het eerste stuk in de schaduw. Dat scheelt, omdat het toch al weer 85 F graden is.

Onderweg bekijken we de beroemde Art deco hotels. Ze zijn echt heel bijzonder. Vooral de aparte kleuren. Ik las ergens dat alles ooit wit was en dat toen men begon met verven veel mensen dat verschrikkelijk vonden. Toch maken juist de kleuren deze hotels extra apart. Ik kan me geen plek herinneren waar ik zulke gebouwen bij elkaar gezien heb.

We blijken behoorlijk ver te kunnen komen met een half uurtje lopen en binnen 25 minuten hebben we de meeste hotels wel gezien. Ook het voormalige huis van Gianni Versace hebben we gezien. Het past niet echt tussen de Art deco gebouwen.

We lopen een stukje het strand op omdat hier leuke strandwachthuisjes staan. Ook die moeten op de foto natuurlijk.

We houden het bij twee want de wolken zijn inmiddels vertrokken en het is hier erg warm zonder schaduw. Ik ben blij met m'n hoed.

We lopen weer terug over Ocean drive en tegen de tijd dat we het einde hebben bereikt hebben we het wel weer behoorlijk gehad met lopen in de warmte. Nu nog 15 minuten lopen naar het hotel, poeh! Onderweg stoppen we bij een supermarkt voor wat drinken want ons flesje water is allang op, en het hotel is net te ver. Als we in de airco van de supermarkt staan voelen we pas goed hoe pittig dit is. Het zweet loopt aan alle kanten van ons af en we hebben moeite de warmte kwijt te raken. We drinken onze koele drankjes in de supermarkt op om heel even bij te komen en peppen ons op voor de laatste 8 minuten naar het hotel. Als we in het hotel aankomen ploffen we op bed, drinken water, gooien hier en daar wat kleren uit en komen weer lekker bij. Daar hebben we uiteindelijk wel een uurtje voor nodig. Dat gaan we toch niet meer doen, langer dan een half uur lopen in deze warmte.....

Tegen kwart voor 2 voelen we ons weer fit genoeg om op pad te gaan. We lopen naar de auto die op 16th street in de garage staat. We vertrekken richting Aventura mall dat een half uurtje rijden in noordelijke richting is. We doen de toeristische route via South Beach naar North Beach en zien allerlei leuke huizen en steeds hogere hotels langskomen. We maken nog een tussenstop om een glimp op te vangen van het huis van m'n favoriete TV-serie. Ik kom helaas niet erg dichtbij, dus de foto is niet echt geweldig maar de echte fans zullen de voordeur herkennen...

Tegen kwart voor drie rijden we het terrein van de mall op wat enorm blijkt te zijn. Aventura mall is dan ook het op een na grootste winkelcentrum in de VS. Binnen is het heerlijk koel en er blijken leuke winkels te zitten. Door de aangename temperatuur houden we het lang vol, pas tegen zessen vinden we het wel genoeg. De aankopen vallen reuze mee. Een paar gympen voor Michiel en een paar gympen voor Sofie.

Max wil nog heel graag naar Toys R Us omdat die in Amerika veel groter zijn dan hier. Volgens de TomTom is er op 10 minuten rijden van de mall een winkel dus rijden we daar heen. Voor Amerikaanse normen is deze Toys R Us niet eens heel groot maar vergeleken met wat wij gewend zijn wel. Sofie en Max vermaken zich ruim een uur met rondkijken.

Omdat het inmiddels 20.00 is geweest hebben we honger en vinden we het tijd voor een restaurant. Er blijkt in de buurt een Outback te zitten dus dat komt goed uit. We eten er heerlijke steak en een hamburger en delen een Key lime pie als toetje. Nu nog een half uurtje terugrijden naar het hotel, 10 minuten lopen van de garage naar het hotel en om half 11 zijn we weer op onze kamer. Van ons voornemen deze week wat eerder naar bed te gaan komt vandaag niet veel. Maar we hebben weer een leuke dag gehad! Ik maak nog even het verslag van vandaag. Tegen twaalven doe ik als laatste het licht uit.